چند روزی است پاییز آمده، پاییز غم انگیز برگ ریز، دلم گرفته است... بی جهت اما...
سخت است تصمیم گرفتن، بین دو راهی بودن، دانستن راه درست و غرق در آرزوی راه اشتباه...
می دانم و این دانستن زجر است، که بزرگ شده ام، که باید عاقلانه انتخاب کنم و عاقلانه یعنی راه درست... یعنی راه سخت، اما تویی آن طرف اشتباه، و کفه ی دوست داشتن تو همیشه سنگین تر است... که همیشه انتخاب من تویی، که درست ترین اشتباهی...
پ.ن: این بار جای پاییز تو با مهر آمدی!!