یادداشت هایی از ت.م.ج،باشد که از خاطرمان نرود...

تاریکی! پروازی! رویای بی آغازی! 

بی موجی، 

                بی رنگی، 

                              دریای هم آهنگی! 

هم خوابی، هم رویا، هم رنگ و هم حالا... 

پرتوی محرابی،  

من هیچم،

              می خندی و می آیی... 

                                                                                           5/7/2010

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------ 

دیگر از پرنده ی خیس، پرنده ی خسته خبری نیست، 

روی دیوارِ آن سوی پنجره کسی چیزی می نویسد و می رود... 

                                                                                             2/7/2010